سرطان حنجره که در تارهای صوتی (دهانه‌ی حنجره) روی می‌دهد اغلب موجب گرفتگی یا تغییر صدا می‌شود. این می‌تواند نشانه‌ای باشد تا بیماری در مراحل اولیه شناخته شود. اشخاصی که متوجه تغییر صدا در خود می‌شوند (مانند گرفتگی صدا) به طوریکه در طی 2 هفته در آن بهبود احساس نکنند باید فوراً به یک ارائه‌دهنده خدمات سلامتی مراجعه کنند. در سرطان‌هایی که در تارهای صوتی شروع نشده‌اند، گرفتگی صدا تنها بعد از آنکه سرطان به آخرین مرحله‌ی خود رسیده باشد یا بعد از آنکه در تمام تارهای صوتی گسترش پیداکرده، روی می‌دهد.
سرطان حنجره چیست؟
سرطان حنجره نوعی سرطان گلو است که حنجره را تحت تأثیر قرار می‌دهد. حلق جعبه‌ی صدای شما می‌باشد و از غضروف و ماهیچه‌هایی تشکیل‌شده که به شما توانایی صحبت کردن می‌دهد. این نوع از سرطان می‌تواند به صدا آسیب وارد کند. هنگامی‌که فوراً درمان نشود ممکن است در بخش‌های دیگر بدن منتشر شود. طول عمر در این نوع سرطان به محل آسیب و اینکه بیماری چقدر زود تشخیص داده شود بستگی دارد.
علائم بیماری سرطان حنجره چیست؟
برخلاف دیگر انواع سرطان تشخیص علائم بیماری سرطان حنجره در بسیاری از افراد نسبتاً آسان است. بعضی از علائم رایج بیماری عبارتند از:
- گرفتگی صدا
- مشکل تنفسی
- سرفه‌های بیش‌ازحد
- سرفه‌های خونی
- گردن درد
- گلودرد
- گوش‌درد
- مشکل در بلعیدن غذا
- ورم گردن
- ایجاد برآمدگی و توده در گردن
- کاهش ناگهانی وزن
این علائم همیشه با ابتلا به سرطان روی نمی‌دهند. با این حال اگر هریک از این علائم بیش از یک هفته ادامه داشته باشد شما باید به پزشک مراجعه کنید. تشخیص زودهنگام بیماری، کلید درمان مؤثر سرطان می‌باشد.
دلایل بروز سرطان حنجره
برخی از مؤلفه‌های سبک زندگی موجب افزایش خطر ابتلا به سرطان حنجره می‌شود؛ که عبارتند از:
- سیگار کشیدن
- جویدن توتون
- عدم مصرف کافی میوه و سبزیجات
- مصرف میزان زیادی از غذاهای فرآوری شده
- قرار گرفتن در معرض پنبه نسوز
- سابقه‌ی خانوادگی در ابتلا به سرطان حنجره
سرطان حنجره چگونه تشخیص داده می‌شود؟
اولین گام برای تشخیص سرطان حنجره توجه به سابقه‌ی پزشکی است. اگر در شما علائم بالقوه هشداردهنده سرطان وجود داشته باشد پزشکتان با دقت معاینه را شروع و انجام یک سری از آزمایشات را آغاز می‌کند. معمولاً اولین آزمایشی که انجام می‌شود حنجره بینی (لارنگوسکوپی) می‌باشد. پزشک از یک اسکوپ کوچک یا چند آینه جهت معاینه‌ی حنجره استفاده خواهد کرد. تصویربرداری روش رایجی در تشخیص سرطان حنجره نیست، با وجود این آزمایش‌های نظیر سی تی اسکن یا ام آر آی می‌تواند در تشخیص اینکه آیا سرطان منتشرشده است یا خیر به پزشک کمک کند.
مرحله‌بندی بیماری
اگر سرطان در شما تشخیص داده شد گام بعدی مرحله‌بندی بیماری است. مرحله‌بندی بیماری نشان می‌دهد که سرطان تا چه میزان انتشار یافته. متخصصین غدد معمولاً از سیستم TNM به‌منظور مرحله‌بندی سرطان حنجره استفاده می‌کنند:
- میزان T نشان‌دهنده‌ی اندازه‌ی غده است.
- N اشاره به این دارد که آیا غده در گره لنفاوی منتشرشده است یا خیر
- M اشاره به این دارد که آیا سرطان به دیگر اعضای بدن گسترده شده است یا خیر
متاستاز به این معناست که سرطان در بخش‌های دیگر بدن منتشرشده است. سرطان حنجره در اغلب موارد در ریه منتشر می‌شود. غده‌های کوچکی که در گره‌های لنفاوی منتشرنشده‌اند کم‌خطرترین نوع سرطان است. هر چه غده‌ها بزرگ‌تر شوند خطرناک‌تر می‌شوند.
گزینه‌های درمانی سرطان حنجره
درمان به میزان گستردگی سرطان بستگی خواهد داشت.
رادیوتراپی
پزشک ممکن است در مراحل اولیه بیماری، از روش پرتودرمانی یا عمل جراحی استفاده نماید. عمل جراحی روش رایجی برای از بین بردن غده می‌باشد. پس از آن رادیوتراپی سعی در کشتن هر گونه سلول‌های سرطانی باقیمانده را دارد. پزشک ممکن است تنها روش رادیوتراپی را برای درمان غده‌های سرطانی کوچک تجویز کند.
شیمی‌درمانی
شیمی‌درمانی روش دیگری برای درمان سرطان می‌باشد که می‌تواند:
- بعد از انجام عمل جراحی و پرتودرمانی سلول‌های سرطانی باقیمانده را از بین ببرد.
- هنگامی که عمل جراحی برای درمان روش مناسب نیست، انجام شیمی‌درمانی به همراه رادیوتراپی سرطان‌های پیشرفته را درمان می‌کند.
- درمان علائم سرطان‌های پیشرفته که نمی‌توان آن را کاملاً از بین برد.
پزشک ممکن است برای درمان اولیه، انجام روش‌های درمانی غیر جراحی را صلاح بداند. این اتفاق معمولاً زمانی روی می‌دهد که غده آن‌قدر کوچک است که انجام عمل جراحی ضرورت پیدا نمی‌کند. همچنین اگر برای انجام عمل جراحی خیلی دیر شده باشد و عمل جراحی دیگر زیاد مؤثر نیست ممکن است روش‌های بدون جراحی توصیه گردد. هدف هرکدام از این روش‌ها، حفظ کیفیت زندگی است.
عمل جراحی
از عمل جراحی در تشخیص، مرحله‌بندی و درمان سرطان حنجره و علائم خاصی که مرتبط با سرطان هستند، استفاده می‌شود. مناسب بودن فرد برای انجام عمل جراحی به عواملی نظیر، نوع، اندازه، محل، درجه و مرحله رشد تومور و همچنین عوامل مربوط به وضعیت کلی سلامتی مانند سن، تناسب‌اندام و دیگرهمایندی های بیماری بستگی دارد. برای بعضی بیماران عمل جراحی با دیگر درمان‌های سرطان نظیر شیمی‌درمانی و رادیوتراپی ترکیب خواهد شد. این درمان‌ها ممکن است قبل از عمل جراحی (نئوادجوانتی یا درمان کمکی جدید) یا بعد از عمل جراحی (ادجوانتی یا درمان تکمیلی) انجام شوند تا از رشد، انتشار و عود مجدد سرطان پیشگیری شود.
آسیب‌های واردشده به جعبه‌ی صدای
ممکن است شما بخشی یا تمام جعبه صدا را در طی انجام عمل جراحی از دست دهید. هر چند که این بدین معنا نیست که شما دیگر قادر به صحبت کردن نخواهید بود. گفتاردرمانی می‌تواند به یادگیری راه‌های جدید برای برقراری ارتباط کمک کند. اگر پزشک شما تمام جعبه صدا را بردارد، عمل‌های جراحی دیگر می‌توانند صدای شما را بازگردانند. صدایتان مثل صدای قبل شما نخواهد بود. هرچند که برخی از افراد با استفاده از چند روش، می‌توانند بخشی از توانایی تکلم خود را مجدداً به دست آورند. روش گفتاری مروی روشی است که در آن متخصص درمان به شما آموزش می‌دهد که هوا را فرو ببرید و آن را از دهان خارج کنید. سوراخ کردن لوله‌ی مری (TEP) راهی آسان برای ارسال هوا از ریه به دهان ایجاد می‌کند. پزشک شما به کمک مجرایی به نام استوما، نای را به مری متصل می‌کند. سپس آن‌ها دریچه‌ای درجلوی گلو قرار می‌دهند. پوشاندن دریچه با انگشت به شما در صحبت کردن کمک می‌کند. حنجره‌ی الکترونیکی یک دستگاه برقی است که صدای مکانیکی تولید می‌کند.
چگونه می‌توان از ابتلا به سرطان حنجره پیشگیری کرد؟
جهت کاهش خطر سرطان حنجره، شما می‌توانید تغییرات خاصی در سبک زندگی خود ایجاد کنید:
- اگر سیگاری هستید، مصرف توتون را به هر شکل کم یا کاملاً حذف کنید.
- اگر در محیط کارتان در معرض پنبه نسوز یا دیگر سموم قرار دارید، از تجهیزات مناسب و ایمن استفاده نمایید.
- رژیم غذایی سالمی داشته باشید.
- خوردن غذاهای غنی از آنتی‌اکسیدان نیز می‌تواند به کاهش خطر ابتلا به سرطان کمک کند.
چشم‌انداز طولانی‌مدت سرطان حنجره
کلید درمان موفق، شروع هر چه سریع‌تر درمان است. تا وقتی‌که سرطان در گره‌ی لنفاوی پخش و منتشرنشده، میزان امید به بقا بسیار بیشتر می‌باشد. خطرات ناشی از عمل جراحی سرطان دور از انتظار نیست. اگر سرطان مدت زیادی برای منتشر شدن در بدن داشته، احتمال وقوع این خطرات بیشتر است بعضی از افراد حالاتی را تجربه خواهند کرد که عبارتند از:
- اشکال در تنفس
- اشکال در بلع
- از بین رفتن صدا یا تغییر آن
- ایجاد جای زخم دائمی در گردن