جراحی بینی چگونه میتواند مشکلات تنفسی را درمان کند؟

جراحی بینی چگونه میتواند مشکلات تنفسی را درمان کند؟ | علاوه بر جراحی زیبایی بینی، یکی دیگر از مهمترین انواع جراحی بینی، عمل جراحی عملکردی بینی است. گرچه تمایز بین عمل جراحی زیبایی و جراحی عملکردی بینی اغلب مبهم است (از آنجا که یک عمل جراحی خوب بینی باید هم ظاهر و هم تنفس بینی را بهبود دهد)، برخی از بیماران به دنبال بهبود عملکرد بینی بدون تغییر در ظاهر بینی هستند که این نوع عمل جراحی رینوپلاستی عملکردی نامیده می‌شود. در عین حال که رینوپلاستی زیبایی یا رینوپلاستی کاملاً عملکردی هر دو نسبتاً رایج هستند، شایع‌ترین نوعی که افراد متقاضی انجام آن می‌باشند بهبود عملکرد و زیبایی به صورت همزمان است. باید توجه داشت که بینی که خوب جراحی نشده است، اغلب با اختلالات عملکردی مرتبط خواهد بود.

انسداد عملکردی مجاری تنفسی

علائم انسداد عملکردی مجاری تنفسی شامل احتقان بینی، تنفس دهانی (به ویژه در شب)، خشکی دهان یا کاهش احساس بویایی است. عوارض ثانویه انسداد مزمن بینی ممکن است شامل خونریزی بینی، عفونت‌های سینوسی عود کننده، سردرد ناشی از فشار سینوسی، اختلالات لوله‌ی یوتاشیان یا اختلال در خواب باشند. در صورت عدم درمان، این علائم در نهایت منجر به تظاهرات جدی‌تری از اختلال مزمن بینی مانند بی خوابی، فشار خون بالا، آپنه انسدادی خواب و حتی بیماری قلبی می‌شود.

درمان جراحی مجاری داخل بینی

در مواردی که پیچیدگی کمتری دارند، جراحی عملکردی بینی شامل درمان جراحی مجاری داخلی بدون تغییر ظاهری بینی است. این عمل جراحی شامل سپتوپلاستی بینی، کاهش توربین و برداشتن پولیپ بینی است.

سپتوپلاستی بینی: صاف کردن سپتوم

در سپتوپلاستی بینی، دیوار تقسیم کننده‌ای که مجرای بینی چپ و راست را از یکدیگر جدا می‌کند خم شده، منحرف، کج و یا پیچ خورده است، که منجر به انسداد یک یا هر دو مجاری عبور هوا می‌شود) به طور کلی به عنوان سپتوم انحرافی نامیده می‌شود). در سپتوپلاستی از روش‌های مختلف جراحی استفاده می‌شود تا تیغه جدا کننده دیواره بینی صاف گردد و مجاری هوایی مسدود شده باز شوند. عمل جراحی سپتوپلاستی معمولی بدون پیچیدگی چنان چه توسط یک متخصص جراح ماهر انجام شود 15 تا 30   دقیقه طول می‌کشد و دوره‌ی بهبودی سریع و آسان دارد.

کاهش توربین: کاهش توربین های بزرگ

بزرگ شدن توربین‌ها، که به عنوان هیپرتروفی توربین شناخته می‌شود، یکی دیگر از علل شایع انسداد بینی به خصوص در بیماران مبتلا به آلرژی‌های طولانی مدت بینی است. توربین‌ها ردیف‌های پوشیده شده از غشاهای موکوسی استخوانی هستند که در کل طول حفره بینی گسترده شده‌اند. روی دیواره بیرونی هر مجرای بینی سه توربین قرار گرفته است: بالایی، میانی و پایینی. این توربین‌های روی یکدیگر قرار دارند و ردیف پایینی از بزرگترین این ردیف‌ها است. ردیف بالا یا توربین بالایی، معمولاً بسیار کوچک است و به ندرت موجب اختلال در عملکرد تنفسی بینی می‌شود. با این حال، در برخی از بیماران، توربین میانی به تدریج می‌تواند جیب‌های هوایی داخلی را ایجاد کند که منجر به انسداد علامتی مجاری هوایی می‌شود؛ ناهنجاری که به عنوان کنچا بولسا شناخته شده است. با این حال، با توجه به اندازه و ظرفیت طبیعی توربین پایینی و بزرگ شدن آن در پاسخ به محرک‌های زیست محیطی مختلف، هیپرتروفی توربین پایین‌تر از شایعترین علت انسداد مجاری هوایی بینی است. از آنجا که توربین‌ها برای مرطوب کردن، گرم کردن و فیلتر کردن هوای تنفسی عمل می‌کنند، برداشتن تمام بافت توربین عقلانی نخواهد بود. با این حال، هنگامی که بافت‌های توربین‌ها رشد می‌کنند و باعث بروز اختلالات عملکردی هوایی می‌شوند، کاهش توربین به صورت جزئی مورد نیاز خواهد بود. کاهش توربین نیز یک روش جراحی ساده است که می‌تواند به طور قابل توجهی جریان هوای بینی را بهبود بخشد. بهبود پس از عمل جراحی معمولاً سریع و بدون درد است، اما خطر خونریزی به مدت چند هفته افزایش می‌یابد تا زمانی که تمام غشاهای بینی به طور کامل بهبود یابند.

برداشتن پولیپ بینی 

پولیپ بینی به صورت رشد خوش خیم بافت مانند خوشه انگور است که گاهی اوقات مانع عبور هوا از بینی می‌شود و مجاری را مسدود می‌کند. در موارد خفیف، برداشتن پولیپ بینی آسان است، اما احتمال عود اغلب بالا است. درمان آلرژی تهاجمی، به ویژه آلرژی‌های قارچی، اغلب خطر عود را کاهش می‌دهد.

درمان جراحی چارچوب خارجی بینی

در حالی که رفع انسداد مجاری هوایی داخلی اغلب برای برخی از بیماران مناسب است، درمان فرمهای شدید انسداد مجاری هوایی بینی توسط عمل جراحی چارچوب خارجی بینی امکان پذیر است. بینی‌هایی که دچار پیچ خوردگی، انحراف، کلاپس، تنگی (یا ترکیبی از این موارد) هستند با عمل جراحی چارچوب خارجی بهبود نمی‌یابند. در یک جمعیت بیمار، انجام روش‌های رینوپلاستی برای صاف کردن، بزرگ کردن و تقویت مجاری تنفسی خارجی مسدود شده‌ی بینی ضروری است تا یک مجرای هوایی بدون انسداد بین بینی و گلو ایجاد شود. این روش‌ها معمولاً به عنوان عمل جراحی عملکردی بینی شناخته می‌شوند.

کلاپس دریچه بینی

از مهمترین علل انسداد مجاری هوایی خارجی، کلاپس دریچه بینی است. دریچه بینی باریکترین قسمت از کل مجاری هوایی بینی است. این دریچه با غشاهای نعوظی که با بستن و متورم شدن جریان هوای بینی را تنظیم و هوی تنفسی را فیلتر می‌کنند، پوشیده شده‌اند. در حالت طبیعی، دریچه بینی که در زیر ورودی آلر قرار دارد، در هنگام تنفس عمیق مانند زمان ورزش روی هم می‌خوابد اما در هنگام تنفس معمولی باز باقی می‌ماند.

با این حال، در بینی‌هایی که به طور طبیعی نازک هستند و یا آسیب دیده‌اند، در مواقع بیماری، عمل جراحی، و یا پیری، حمایت اسکلتی از دریچه بینی نامناسب است و موجب کلاپس بیشتر دریچه می‌گردد. بسیاری از روش‌های پیشرفته جراحی برای درمان کلاپس دریچه بینی طراحی شده‌اند، اما هیچکدام در همه بیماران مؤثر نیستند. درمان انفرادی با توجه به روش‌های انتخاب شده و تغییرات فردی در آناتومی، قدرت بافت و شکل بینی به طور معمول مؤثراست. متأسفانه، یک راه هوایی سالم بینی، گاهی اوقات با انجام انتخاب بیمار و به میل او باریک می‌شود. در این موارد چالش برانگیز، بهتر است در سمت جریان هوای تنفسی سالم بینی قرار گیرید، چرا که عواقب نارسایی مزمن بینی هم ناراحت کننده و هم مضر است. دانستن چگونگی درمان و جلوگیری ازکلاپس دریچه بینی یک جنبه داخلی رینوپلاستی زیبایی است که معمولاً در بازار رو به گسترش سریع جراحی زیبایی بینی به آن کم توجهی می‌شود.